delegacja — ż I, DCMs. delegacjacji, lm D. delegacjacji (delegacjacyj) 1. «grupa osób (delegatów) reprezentujących jakąś zbiorowość, naród, państwo; deputacja» Delegacje krajowe, zagraniczne na kongres, zjazd. Delegacja chłopów i robotników na ogólnopolską… … Słownik języka polskiego
Línea Delviga — (ucraniano: демаркаційна лінія, polaco: Linia Delwiga) es la línea de demarcación entre la República Popular de Ucrania y Polonia, establecida en 1919. Contenido 1 Contexto histórico 2 Antecedentes 3 … Wikipedia Español
делегат — из польск. delegat от лат. dēlegātus; делегация через польск. delegacja из лат. dēlegātiō … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
делегация — и, ж. délégation f., нем. Delegation, пол. delegacja. Посольство или комиссия, данная кому узнать какое дело или судить о чем и действовать именем пославшего его. Ян. 1803. С делегациею. Панин Бум. Ек. 2 13. // Сл. 18. || устар. Руководящий орган … Исторический словарь галлицизмов русского языка
portki — 1. pot. Chodzić bez portek; nie mieć całych portek «o mężczyźnie: nie mieć co na siebie włożyć, być biednym»: Ha, doczekałam się synalków: jeden bandyta, a drugi wielki pan, co bez portek chodzi. Z. Uniłowski, Pokój. 2. posp. Trząść portkami,… … Słownik frazeologiczny
adresowy — przym. od adres a) w zn. 1: Biuro adresowe. Kod adresowy. b) w zn. 2: ∆ Adresowa część rozkazu «numer komórki pamięci, do której odwołuje się dany rozkaz» c) w zn. 3: Delegacja adresowa … Słownik języka polskiego
delegacyjny — przym. od delegacja a) w zn. 2: Przepisy, stawki delegacyjne. b) w zn. 3: Blankiety delegacyjne … Słownik języka polskiego
deputacja — ż I, DCMs. deputacjacji; lm D. deputacjacji (deputacjacyj) 1. przestarz. «grupa przedstawicieli, pełnomocników jakiejś zbiorowości, wysłana w celu przedstawienia życzeń swych mocodawców lub załatwienia powierzonych im spraw; delegacja» Deputacja… … Słownik języka polskiego
gościć — ndk VIa, goszczę, gościćcisz, gość, gościćcił, goszczony 1. «przyjmować, podejmować kogoś u siebie; częstować, ugaszczać» Gościć u siebie przyjaciół, znajomych, krewnych. 2. «być u kogoś w gościnie, być czyimś gościem; przebywać, bawić gdzieś»… … Słownik języka polskiego
odlecieć — dk VIIa, odleciećcę, odleciećcisz, odleciećleć, odleciećciał, odleciećcieli odlatywać ndk VIIIa, odleciećtuję, odleciećtujesz, odleciećtuj, odleciećywał 1. «lecąc oddalić się, odfrunąć, odjechać samolotem, balonem itp.» Motyl, ptak odleciał.… … Słownik języka polskiego
